dijous, 7 de juny del 2012

Hoa Lu y Tam Coc

05.06.2012

Hoy excursión a Tam Coc y Hoa Lu. Un tour organizado de 1 día. La verdad es que a según que sitios vale la pena coger un tour de estos porque es complicado llegar y no sale mal de precio. Te ahorras preocupaciones.

Me han recogido a las 7:30 h. (¡Quien me ha visto y quien me ve!). Un grupo heterogéneo: una pareja de Vietnam del sur, 2 chicos indios que viven en Tailandia, 2 americanos que viven en Nueva Zelanda, 2 vietnamitas que viven en California, 2 chicas indias que viven en Inglaterra, 6 miembros de una familia que no he conseguido saber de dónde eran porque iban a la suya, pero asiáticos, 1 grandullón irlandés y yo. A estas alturas yo ya no opino sobre las procedencias porque no doy una. No consigo distinguir un vietnamita, de un tailandés, de uno de malasia o de un camboyano. Y cuando hablan, con esas subidas y bajadas de tonos, tampoco. Pero, bueno, es normal, a ver quién distingue un francés de un español a simple vista, por ejemplo.

Bien, pues tras 2,5 horas de viaje, hemos llegado a Hoa Lu, antigua capital de Vietnam. visita de 2 templos, aguacero de 20 minutos, y de nuevo en ruta al restaurante. Que mal están las carreteras!










He comido con los dos chicos indios. Eran de Bombay y me han preguntado qué me había parecido su país . "muy bonito" "mucho calor, pero muy bonito". A ver, para que les voy a amargar la comida a estos dos con mis opiniones y mis experiencias en la India, si en el fondo, y ni tan en el fondo, les debe importar bien poco lo que yo piense.

Después de comer nos hemos ido a Tam Coc, a coger las barcas que nos iban a pasear por el rio y las cuevas durante 2 horas. "Poneros por parejas". A ver, todos en el grupo hablan inglés y con todos creo que me entendería, meeenos con los "nativos", o sea, los americanos, a los que no pillo ni una, y el irlandés, al que no pillo ni media. ¡Que acentos! ¿Y con quién me ha tocado? Pues con el irlandés grandullón. Yo ya me imaginaba aquella barquita en cuanto entrara él. ¡Quina por!. Lo primero que le he dicho ha sido que por favor no se moviera mucho. Lo segundo ha sido la bromita de el moviéndose. En fin.

En la barca va sentado uno delante, el irish man, otro detrás, yo, y luego la conductora, sentada detrás, más alta, remando con los pies o con las manos según se vaya cansando.





El sitio es también muy bonito, con el rio rodeado de arrozales y con unas cuevas que vas atravesando casi tocando al techo. Un paseo tranquilo ... con 100000 barcas más :). Todo calma ... hasta que ha aparecido la hermana de la conductora. Lo primero ha sido pasar de su barquita a la nuestra. Yo agarrada a los dos lados, maldiciendo mentalmente y diciendo OU OU OU! Las hermanitas riendo. Segundo movimiento, pasar un baul de la otra barca a la nuestra. ¡¿Pero esto qué es?!. Y tercero, intentar vendernos los "souvenirs" que van en el baúl: camisetas, pañuelos, bolsitas de tela,... No han conseguido sacarnos nada, pero me he reído un montón con las dos. La verdad es que eran muy graciosas y no será porque no han intentado de todas maneras que les comprara una camiseta horrorosa ... pero es que yo, ya me conoceis, siempre he sido más de vestidos.

Luego ya otra vez en el autobús hacia Hanoi. En fin, la verdad es que el sitio merece la pena, pero pasas tanto tiempo en el autobús que se te hace pesado, y encima con este calor y esta humedad. Uffffff!











7 comentaris:

  1. ESTE NUEVO CAPITULO DE " DORA LA EXPLORADORA Y SU DESCENSO POR EL RIO VIETNAMITA" A VUELTO A SER DE TRACA, VA LA POBRE Y LE TOCA CON EL GORDO!!!!! ESO ES SUERTE PRIMA. POR LO MENOS HA SIDO MAS RELAJADO QUE LA EXPERIENCIA CON EL "GATO DISECADO", SIN PITIDOS NI BRONCAS. NOS HUBIERA GUSTADO ALGUNA FOTO DEL MOMENTO HERMANAS GARTE, Y DE TI REMANDO LLEVANDO SENDA BARQUITA.
    TAMBIEN ME ESTOY DANDO CUENTA QUE HAY UN MONTON DE GENTE VAGUEANDO COMO TU DANDO VUELTAS POR EL MUNDO, ASI ESTAMOS QUE CON TANTO PERROFLAUTA MOCHILERO LA ECONOMIA MUNDIAL SE NOS VA A LA MIERDA, ES COMO TORRIJAS PERO EN RUTA, O ES QUE SOIS TODOS MILLONARIOS A ESPALDAS NUESTRAS Y NOS ESTAIS TANGANDO?!!!. AQUI EL CALOR EMPIEZA A PASAR UN POQUITO DE FACTURA, SUPONGO QUE NI LA MITAD DE LA QUE ESTAS PASANDO TU. LAS FOTOS SIGUEN SIENDO PRECIOSAS Y LAS AVENTURAS MUY CHULAS, LO QUE VEO ES QUE LOS SUSCRITOS A ESTE BLOG SON DE POCO COMENTARIO, HABER SI ESPAVILAMOS.YA TE DIJE QUE ESTOS AMIGOS QUE TIENES NO ERAN MUY DE FIAR ( SALVANDO A LOS QUE NOS ESFORZAMOS EN HABLARTE Y DARTE ANIMOS PARA QUE SIGAS CONTANDO, YA SABEIS QUIEN SOYS, LOS QUE NO OS DEIS POR ALUDIDOS, YA SABEIS A EMPEZAR A COMENTAR QUE MI PRIMA OS HACE PASAR MUY BUENOS RATOS)^[REIVINDICACION FAMILIAR}. BUENO TATA AHORA SOLO QUEDA QUE LA BRONCA SURJA EFECTO.
    BESOSDEREVOLUCIONARIORARO Y GO, GO, GO

    ResponElimina
    Respostes
    1. Miki, per la mort de Déu (o és per l'amor de Déu?, no ho he sabut mai això...) un dia que fas una entrada seriosa i sense frivolitats i va i l'escrius tota en majúscules que no hi ha Déu que la llegeixi! Santa paciència...

      Elimina
  2. Hoy es el cumpleaños de la hermana pequeña de la escritora de este blog y mi mejor amiga. Per molts anys MARTA!!!!! Pásalo de vicio y disfruta mucho de tu vejez!!!! Jajaja te quiero mucho aún q seas tan mayor desde aquí te mando mi primer achuchon de tus 38!!!!

    ResponElimina
    Respostes
    1. Ostres, doncs si "la hermana pequeña de la escritora" ja en té 38, quants en deu tenir "la escritora"? Que es porten 20 anys, no? Buffff!

      Elimina
  3. Jajajaja!!! No sé quién me hacer reir más de los dos primos!!!! Miki: noasefaltadisirnadamás!!! De acuerdo en todo, sobre todo en los buenos ratos que nos haces pasar, Amparo, que me encantaría estar viéndote por un agujerito!!!!

    I felicitats a la Marta!!!

    ResponElimina
  4. Miki, jo crec que hi ha gent que ja mira el blog per veure els teus comentaris. Jajajaja.
    A veure si d'aqui sortirà un spin-off tipus "que es va fer d'en Miki quan va tornar la seva cosina"
    i li pots acabar fent la competencia a l'Arana!
    #aranatiemblaquevienemiki

    ResponElimina
    Respostes
    1. hahahaha!!! Quina idea més genial! Lo que no entiendo es cómo no os eligieron para el pekinexpress ese. Lo que se ha perdido Ejpaña!!!

      Elimina